Blog

Kształtowanie przyszłości edukacji w nowej rzeczywistości Covid-19
Edukacja XXI wieku stoi przed najbardziej niezwykłymi wyzwaniami. Mamy do czynienia z globalizacją, cyfryzacją, rosnącą marginalizacją i dodatkowo atakuje nas COVID-19.
Już na początku 2019 roku zespół uczonych z Cambridge Assessment and Judge Business School zastanawiał się, jak projektujemy i zapewniamy edukację oraz czy jest ona odpowiednia do powstałej sytuacji. Pytanie, które naukowcy sobie postawili, brzmiało:
Czy edukacja nadal wychodzi naprzeciw potrzebom młodych ludzi i przygotowuje ich na świat, z jakim będą musieli się zmierzyć po zakończeniu szkoły?
Istnieje wiele ważnych i szeroko znanych badań na ten temat, które zdecydowanie potwierdzają pogląd, że potrzebne są pewne fundamentalne zmiany w edukacji.
Raport OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) dotyczący przyszłości edukacji i umiejętności jasno wskazuje, że edukację należy przekształcić, a nie reformować.
Według Dyrektora ds. Edukacji i Umiejętności OECD, nacisk na wykonywanie pracy ściśle z przepisami zniechęca innowacyjnych nauczycieli do zawodu. Mówi się, że edukacja „traci na znaczeniu” w coraz bardziej zdigitalizowanym świecie, a kreatywni nauczyciele są często ograniczeni przez program nauczania, którego mają nauczać. Ponadto istnieje duża przepaść między tym, czego potrzebuje świat, a tym, do czego zostały zaprojektowane nasze systemy edukacji.

Czterech na pięciu dyrektorów generalnych twierdzi, że luki w umiejętnościach w zakresie kreatywności i rozwiązywania problemów utrudniają zatrudnianie, a prawie połowa zadań w pracy może zostać utracona przez automatyzację w ciągu najbliższych dwóch dekad. Musimy zacząć inaczej myśleć o tym, jak przygotowujemy młodych ludzi.
Niedawne badanie Global Learner Survey jasno pokazuje, że systemy edukacji nie dorównują poziomowi uczniów i podkreśla ogromną szansę na zmodernizowanie uczenia się, aby sprostać potrzebom nowej gospodarki.

Kryzys zdrowia psychicznego pogarsza się. Pandemia COVID-19 ujawniła zaniedbania i niedoinwestowanie w zaspokajaniu potrzeb młodych ludzi w zakresie zdrowia psychicznego.
Oprócz zapoznania się ze wszystkimi dostępnymi badaniami zespół z Cambridge uczestniczył również w wielu konferencjach edukacyjnych. Uczeni zauważyli, że na tych konferencjach zostało przedstawionych mnóstwo nowych form aktywności w zamkniętych kręgach.
Oznacza to, że odbyła się konferencja dla nauczycieli, na której rozmawiali ze sobą tylko nauczyciele i konferencje dla polityków, na których rozmawiali ze sobą tylko politycy oraz konferencje naukowe dla naukowców. I tak dalej.

Uczeni zauważyli również, że przedsiębiorcy, start-upy i zespoły innowacyjne nie postępują inaczej. Zasadniczo nie podejmują żadnej aktywności poza swoim własnym światem. Zbudowali system działający w sposób interfunkcyjny i iteracyjny.
Uczeni zastanawiali się, czy można by zapożyczyć ten model i zastosować go w kształtowaniu edukacji. I tak rozpoczął się program Shape Education.
„Zdaliśmy sobie sprawę, że próba zmiany centralnie czegoś tak złożonego, jak edukacja nie jest ani praktyczna, ani rozsądna. Podobnie jak w przypadku przedsiębiorców i start-upów, podejście, które ma realną szansę na wprowadzenie udanej zmiany, polega na właściwym zrozumieniu, gdzie istnieją problemy i sformułowaniu pomysłów i hipotez, a następnie zbudować koalicję lub społeczność ludzi, którzy chcą być zaangażowani w te zmiany przy wsparciu ekspertów”, twierdzą naukowcy z Cambridge.

Idea tworzenia procesu odkrywania i „uczenia się na bieżąco” to sposób, w jaki zachodzą zmiany w społeczeństwie i wiemy, że możemy to zastosować w edukacji.
Naszym celem jest znalezienie sposobu, jak można zastosować to podejście do rozwiązywania problemów w kształtowaniu edukacji i uczynić je wielofunkcyjnym, opartym na współpracy, pluralnym sposobem pracy, co oznacza, że nauczyciele współpracują na przykład z twórcami technologii, badaczami, osobami uczącymi się itp.

Leave a Comment